Συνέχεια το ίδιο πράγμα. Συνέχεια τα ίδια μυαλά. Γιατί να μην σε σέβεται ο άλλος; Γιατί να μην σέβεται το πρόβλημα σου και να είναι δίπλα σου; Γιατί εσύ να πρέπει να θυσιάσεις τον χρόνο σου να τον στηρίξεις και εκείνος να σου αποδείξει κάτι που δεν είναι;
Και άλλα τόσα γιατί.
Κάθε ρίσκο που πήρες όπως αποδεικνύεται ήταν ένας μονόδρομος λάθους και πόνου. Αξίζει επομένως να ρισκάρεις; Από την στιγμή που έγινε, ΕΓΙΝΕ!
Βαρετό το να ακούς παραμύθια και λόγια τα οποία δεν παίζει να τηρηθούν, και στο τέλος απλά ξυπνάς και πραγματικά νιώθεις ότι οι εφιάλτες δεν είναι μόνο στα όνειρα.
Δεν γίνεται να κοιτάς τον δρόμο που χαράχτηκε όταν το τέλος ήταν τόσο άθλιο..
Η πραγματικότητα είναι πραγματικά άσχημη.
Καληνύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου