Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Κομπλεξ^2

Ποιος σου φταιει οταν σου δινεται αν οχι ο παραδεισος, κατι αντιστοιχο, στα χερια και εσυ το πετας για κατι αλλο; Ποιος σου φταιει οταν το κομπλεξ σου κυριαρχει και τα γαμαει ολα; Για αυτο λοιπον, εσεις οι τυπισσες που το παιζεται πληγωμενες και ιστορια, να μην το κανετε διοτι οταν ο αλλος ειναι πραγματικα σπαθι απεναντι σας, καλο θα ηταν να δινει το καλυτερο δυνατο σας πισω. 
Κρινω με βαση κατι που περασα. Δεν μπαινουν ολες οι κοπελες στο ιδιο σακι.
Πολυ μεγαλη μαλακια ειναι το να σκοτωνεις ο ενας απο τους δυο τη σχεση οταν ο αλλος δεν βλεπει. Αυτο γινεται διοτι αφου εχει περασει αρκετος καιρος, ο ενας απο τους δυο βγαζει τα κομπλεξ του στην επιφανεια και θελει να τα ικανοποιησει χωρις να τον νοιαζει πως μπορει να νιωσει ο αλλος. Γιατι οταν σου δινονται ΟΛΑ, οχι ΟΛΑ, "Ο-Λ-Α" και το χερι του αλλου δεν μπορει να παει παραπανω, δεν αρκεισαι σε αυτα. Θες το παραπανω. Αλλα κριμα για τον ανθρωπο που σκεφτεται ετσι γιατι δεν θα το βρει ποτε. Αν και πιστευω οτι αυτα που μας εδωσαν καποιοι ανθρωποι δεν θα τα βρουμε πουθενα.
Τελος παντων. Οσο μπορουμε να αποφευγουμε ανθρωπους ακαρδους, αχαριστους να το κανουμε.
Κριμα δεν ειναι να χαλιομαστε για κατι που τελικα εδειξε τι σκατα εχει μεσα του; Κριμα δεν ειναι να ειμαστε με ανθρωπους που δεν υπολογιζουν τον αλλον ουτε στο λιγο και δεν εχουν αυτο το λεγομενο "καρδια";
 
Μανος.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Care? Hell no.

Συνέχεια το ίδιο πράγμα. Συνέχεια τα ίδια μυαλά. Γιατί να μην σε σέβεται ο άλλος; Γιατί να μην σέβεται το πρόβλημα σου και να είναι δίπλα σου; Γιατί εσύ να πρέπει να θυσιάσεις τον χρόνο σου να τον στηρίξεις και εκείνος να σου αποδείξει κάτι που δεν είναι;
Και άλλα τόσα γιατί.
Κάθε ρίσκο που πήρες όπως αποδεικνύεται ήταν ένας μονόδρομος λάθους και πόνου. Αξίζει επομένως να ρισκάρεις; Από την στιγμή που έγινε, ΕΓΙΝΕ!
Βαρετό το να ακούς παραμύθια και λόγια τα οποία δεν παίζει να τηρηθούν, και στο τέλος απλά ξυπνάς και πραγματικά νιώθεις ότι οι εφιάλτες δεν είναι μόνο στα όνειρα.
Δεν γίνεται να κοιτάς τον δρόμο που χαράχτηκε όταν το τέλος ήταν τόσο άθλιο..
Η πραγματικότητα είναι πραγματικά άσχημη.
Καληνύχτα.

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

άκρον άωτον

Το πιο ακραίο σημείο που μπορεί να φτάσει μία κατάσταση σημαίνει ο τίτλος.
Έχοντας αρκετές συζητήσεις με φίλους (δεν μιλάμε για συζήτηση της πούτσας) κατάλαβα ότι μια σχέση μπορεί να φτάσει σε ακραίο σημείο. Το βίωσα αλλά δεν έχει καμία σημασία. Τραβάει ο ένας από 'δω, ο άλλος από 'κει και τελικά  αυτό "σκίζεται" θεωρητικά.
Βέβαια, η ειλικρίνεια είναι θεμέλιος λίθος της ευτυχίας, αλλά όταν η ειλικρίνεια είναι στο ναντί, στο ίδιο σημείο είναι και η ευτυχία. 
Γιατί να σου επιτρέπει ο άλλος να ζεις στον κόσμο σου, όταν στο δικό του μυαλό είναι όλα μα όλα εντελώς διαφορετικά; Επειδή συνήθισε να είναι μαζί σου; Τι γίνεται με εσάς που άλλα λέτε και άλλα νιώθετε;

Το όλο ποστ δεν κράζει, απλά ποιος έχει τα αρχίδια να πει αυτά που πρέπει στα ίσα;
Πούτσες κάθομαι και γράφω και σας γαμάω τη νύχτα μόνο, απλά σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι που θα νιώθουν το ίδιο.
Αφήστε την καρδιά σας μόνη, να ξεράσει όλο το "μαύρο" που την διακατέχει και μετά μην γυρίσετε να κοιτάξετε πίσω ούτε στιγμή. Πονάει. Το πολυτιμότερο πράγμα που να χάσει ο άνθρωπος είναι ο χρόνος του και η αξιοπρέπειά του.
Και επιτέλους, ας παραδεχτούμε ότι όταν τα πράγματα στην προσωπική μας ζωή πάνε ρολόι, νιώθουμε πιο δυνατοί να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, πιο αισιόδοξοι, γενικά δηλώνουμε πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, και το κυριότερο... κάνουμε όνειρα.
Όταν δεν μας ικανοποιεί η προσωπική μας ζωή όμως, η έστω έρχεται ένας άδοξος χωρισμός, ξεκινάει ένα πολλαπλό delete. Αυτό το delete σου βγαίνει από τη στάση που κρατάει ο άλλος/άλλη απέναντι σου. Και είναι πολύ λογικό θα έλεγα. Το να αδιαφορείς για κάποιον που θεωρούσες ότι ΉΤΑΝ ότι καλύτερο για σένα, είναι πολύ άσχημο. Ειδικά όταν γίνεται σε εσένα. Έχω δει ανθρώπους να χάνουν τον εαυτό τους λόγω τελειωμού μιας σχέσης η οποία καλύπτε κάποιες πολύ βασικές τους ανάγκες. Είναι αρρωστημένο.
Ωραίο το να αφήνεσαι. Πολύ ωραίο. Πάντα όμως με μέτρο.
(Εδώ τελειώνει η ανάπτυξη της κεντρικής ιδέας)

Υ.Γ: Με πονάς, αλλά αυτό που είσαι εσύ για μένα δεν θα αλλάξει. Σε αγαπώ

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Who fucks you man?

Καθίστε σκεφτείτε πόσο πληγώνετε ανθρώπους με δύο απλές κουβέντες.
Πόσο σκουπίδια μπορείτε να κάνετε κάποιον με μια φράση.
Η αδικία κυριαρχεί.
Μόνο αυτό.
Καληνύχτα.